Statenvertaling
In deze categorie de Bijbels in Statenvertaling 1637. De Statenvertaling is een vertaling die dicht bij de grondtekst staat, maar vanwege de leeftijd moeilijker leesbaar is voor mensen die geen oude taal gewend zijn.
Voor het Oude Testament maakten de Statenvertalers gebruik van de zogeheten masoretische tekst. Dat is de oorspronkelijke door de Heilige Geest geïnspireerde grondtekst, door Joodse schriftgeleerden in de tweede tot achtste eeuw na Christus voorzien van klinkertekens en accenten en in 1517 voor het eerst in druk verschenen. De Statenvertalers gebruikten de zogeheten Tweede Rabbijnenbijbel van Jacob ben Chayyim (ook genaamd de Bombergiana), waarschijnlijk in de editie van Buxtorf 1618/19.
Het Nieuwe Testament vertaalden zij uit de Elzevier-editie uit 1624. De tekst daarvan is die van de Stephanus-Beza editie van het Griekse Nieuwe Testament uit 1588/89. Deze geeft de grondtekst van het Nieuwe Testament in de textus receptus, dat is de tekst die eeuwenlang algemeen aanvaard werd als de oorspronkelijke.
